อุ้มบุญมาเกิด

ในขณะที่ลูกเปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจของใครหลายๆ คน แต่สำหรับคนบางคน...ทันทีที่รู้ว่ามีลูกน้อยอยู่ในครรภ์ กลับเป็นทุกข์เหมือนมีหอกแหลมทิ่มแทงใจ มันบาดลึกลงไปในความรู้สึก บางคนโกรธแค้น ผิดหวัง เสียใจ บางคนรู้สึกอับอาย ตกใจ หวาดกลัว 
       ไม่ว่าจะด้วยอารมณ์ไหนก็ตาม อย่าปล่อยให้ความรู้สึกเหล่านั้นมาทำลายหรือตัดรอนชีวิตน้อยๆ ที่กำลังอุบัติขึ้นในครรภ์ของผู้เป็นมารดาเลย เพราะการทำแท้งเอาเด็กออกด้วยอารมณ์ชั่ววูบ หรือเพียงเพื่อให้หลุดพ้นจากคำครหานินทาอาจใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที  แต่คุณรู้หรือไม่ว่าคนเรานั้นกว่าจะเกิดขึ้นมาได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
       ถ้าจะว่ากันตามหลักวิทยาศาสตร์แล้ว การที่คนเราจะเกิดขึ้นมาได้นั้น ต้องอาศัยจังหวะและเวลาที่พอเหมาะพอดี เริ่มตั้งแต่การที่มีสเปิร์มประมาณ 200 ล้านตัว แหวกว่ายไปตามท่อรังไข่ ทุกตัวต่างมุ่งหน้าสู่เป้าหมายเดียวกัน คือ ไข่ใบเล็กๆ เพียงใบเดียว ในบรรดาสเปิร์มประมาณ 200 ล้านตัวนี้ จะมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นที่สามารถเข้าไปผสมในไข่ของผู้หญิงได้ และเมื่อเข้าไปได้แล้วไข่จะสร้างผนังแข็งๆ เหมือนเป็นเกราะหุ้มป้องกันไม่ให้ตัวอื่นเข้าไปได้อีก และนี่ก็คือกลไกของธรรมชาติเมื่อมีการปฏิสนธิเกิดขึ้น
       หากจะกล่าวตามหลักพระพุทธศาสนา ก็ต้องบอกว่ากรรมนำเรามาเกิด คนเราเกิดมาเพราะมีกรรม เมื่อได้ทำกรรมอะไรไว้แล้ว กรรมนั้นก็จะพาชีวิตไปอยู่ในชั้นหรือภพภูมิที่เหมาะสมกับกรรมที่เราได้ทำลงไป เพื่อให้เข้าใจง่ายๆ เราอาจแบ่งแยกภพภูมิออกเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ ได้ 2 กลุ่ม คือ 
       สุขคติภูมิ หมายถึง ภพภูมิที่อยู่ได้แบบสบายๆ ไม่ทุกข์ยาก ได้แก่ ชีวิตที่เกิดในโลกมนุษย์ ชีวิตที่เกิดเป็นเทวดาในโลกสวรรค์ และ ชีวิตที่เกิดเป็นพรหมในพรหมโลก
       ทุขคติภูมิ หรือ อบายภูมิ หมายถึง ภพภูมิที่ไม่น่าอยู่ แต่หากใครหลุดไปอยู่แล้ว จะต้องใช้ชีวิตอย่างทุกข์ทรมาน ได้แก่ ชีวิตที่ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานซึ่งยังคงอยู่ร่วมโลกเดียวกับมนุษย์ ชีวิตที่เกิดเป็นเปรต อสุรกาย และ ชีวิตที่เกิดในนรกอันเนื่องจากกรรมชั่วที่ได้ทำไว้ในขณะที่เป็นมนุษย์ เช่น ผิดศีล เบียดเบียนกดขี่ข่มเหงผู้อื่น ฆ่าคนตาย เป็นอันธพาล ประพฤติไม่ดีต่อพ่อแม่ สมณชีพราหมณ์ ผู้ทรงศีลทั้งหลาย และมีใจหยาบ มักโกรธ เกลียด อิจฉา ผู้อื่น เป็นต้น 
       การเกิดมาเป็นมนุษย์และได้พบพระพุทธศาสนา ย่อมนับว่าเป็นเรื่องของคนมีบุญบารมีจริงๆ เพราะโอกาสที่จะได้เกิดเป็นมนุษย์มีน้อยมาก แต่การเกิดในอบายภูมิ เช่น เกิดเป็นเดรัจฉาน เป็นเปรต และสัตว์นรกนั้นง่ายกว่ากันเยอะ เคยมีฝรั่งทำสารคดีเกี่ยวกับแมลงชนิดต่าง ๆ ออกมาเผยแพร่ทางโทรทัศน์โดยกล่าวว่า ตรงไหนที่มีมนุษย์ 1 คน ตรงนั้นจะมีแมลงและสัตว์ตัวเล็ก ๆ ต่างสัญชาติ 20 ล้านตัวเสมอ จึงเห็นได้ชัดว่าโอกาสที่จะไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานนั้นมีมากเหลือเกิน เมื่อรู้อย่างนี้แล้วจึงควรหมั่นสร้างบุญ สร้างกุศลกันไว้ให้มากๆ
       และเมื่อเรามีส่วนทำให้วิญญาณดวงหนึ่งได้มาเกิดในภพภูมิของมนุษย์แล้ว ก็จงอย่าได้ตัดรอนชีวิตเขาด้วยการทำแท้งเพราะเป็นกรรมหนัก แทนที่วิญญาณของเขาจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์ กลับต้องมาสิงแทรกเป็นเจ้ากรรมนายเวรอยู่ในร่างกายผู้เป็นแม่ ส่งผลให้ทำมาหากินไม่ขึ้น เก็บเงินเก็บทองไม่อยู่ โชคลาภไม่มี มีแต่เรื่องเดือดร้อน ครอบครัวแตกแยก สุขภาพไม่ดี เจ็บป่วยเป็นประจำ บางรายโชคร้ายโดนเขาเล่นงานถึงขั้นตายตกไปตามกันเลยก็มี
       ท่านอาจารย์วัลลภเคยกล่าวกับผู้เขียนว่า เด็กบางคนเกิดมาเพื่อช่วยเหลือผู้เป็นแม่ให้เจริญรุ่งเรือง อยู่ดีมีสุข พ้นทุกข์พ้นเคราะห์ที่กำลังเผชิญอยู่ แต่ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของผู้เป็นแม่ที่หวังจะเอาตัวรอด ให้หลุดพ้นจากคำครหานินทาหรือความอับอาย ก็ด่วนไปทำแท้งฆ่าผู้ที่จะมาช่วยเหลือตัวเองเสียก่อน ทำให้ลำบากยากแค้นยิ่งขึ้นไปอีก ซึ่งกรณีนี้พบได้บ่อยครั้งมาก

ที่มา:มูลนิธิธรรมบันดาล